top of page

Επικαλού τους Αρχαίους Αστροναύτας και δώρα φέροντας

Μα, είναι δυνατόν οι μετέχοντες στο πλέγμα εξουσίας των Εμιράτων και όχι μόνο, να πραγματοποιούν κάτι σαν γιγαντιαία, εξωφρενική μαγική επίκληση για την επάνοδο των Αρχαίων Αστροναυτών; Κι εγώ θα σας απαντήσω ότι, ναι, κάτι τέτοιο είναι θαυμάσια δυνατόν. Το να είναι κάποιος πάμπλουτος και πανίσχυρος δεν τον καθιστά πνευματικά και διανοητικά υπεράνθρωπο. Μάλλον το αντίθετο, αφού η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.

***

Γύρω στο 2013 παρακολουθούσα ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ του BBC σχετικά με την ανάμιξη του γνωστού Ισραηλινού ψυχιστή και σόουμαν Ούρι Γκέλλερ σε εργασίες για λογαριασμό της CIA και άλλων υπηρεσιών πληροφοριών.


Κάποια στιγμή, σε μια ερώτηση του δημοσιογράφου γιατί η σχετική μυστική έρευνα πάνω στην όραση εκ του μακρόθεν (remote viewing) και άλλους σχετικούς τομείς υπεραισθητήριας αντίληψης σταμάτησε, η απάντηση του Γκέλλερ ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα: δεν σταμάτησε επειδή ήταν σκανδαλώδης για την επιστήμη του κατεστημένου, αλλά επειδή ήρθε σε σύγκρουση με τα φονταμενταλιστικά πιστεύω ορισμένων υψηλά ισταμένων Αμερικανών στον τομέα της Άμυνας στις δεκαετίες του 1980 και 1990…


Απρόσμενος λόγος έτσι;


Όχι και τόσο. Η φονταμενταλιστική θρησκοληψία παίζει έναν περίεργο υποβόσκοντα ρόλο στα αμερικανικά πράγματα –θυμηθείτε τον ανεκδιήγητο Τζωρτζ Μπους Jr και την παρέα του- επηρεάζοντας τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Συνεπώς γιατί να μην παίξει ρόλο σε τομείς σκιώδεις όπως η έρευνα στην παραψυχολογία;


Ή η έρευνα των ΑΤΙΑ, ας πούμε…


Και δεν είναι μόνο η θρησκοληψία. Είναι και οι προκαταλήψεις, η ιδεοληψία, η προσωπική ατζέντα, ή απλώς η ατόφια βλακεία. Ναι, η βλακεία. Επειδή αν νομίζετε ότι οι «υψηλά ιστάμενοι» και οι «ανώτεροι άρχοντες» είναι «ανώτεροι» και «υπεράνω» ημών των κοινών θνητών (σε κάποια βασικά θέματα), είστε μακράν νυχτωμένοι. Τρανό παράδειγμα η σημερινή ελληνική πολιτική πραγματικότητα.


Ας αλλάξουμε τώρα πλάνο. Το 2016 κυκλοφόρησε το βιβλίο μου Το Σχήμα Πρωθύστερο. Η έκδοσή του υπήρξε ένα κομβικό σημείο σε ένα αφάνταστα περίπλοκο πλέγμα γεγονότων, συμβάντων, περιστατικών και άλλων τινών τα οποία όριζαν και ορίζουν μια Μορφοδιάταξη η τελική μορφή της οποίας (αν υπάρχει), είναι ακόμα θολή. Ίσως κάποιες σχετικές αναρτήσεις μου στο FB να ρίχνουν λίγο φως (κάποιες από αυτές υπάρχουν και σε αυτή την ιστοσελίδα σαν αυτόνομα άρθρα). Όπως και να έχει, οι εξελίξεις τρέχουν και το άρθρο αυτό αποτελεί ακόμα ένα κόμβο στο πλέγμα.


Λοιπόν, ξέρετε τι είναι η Λατρεία των Φορτίων; Στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, οι Αμερικανοί δημιούργησαν προκεχωρημένες βάσεις και αεροδρόμια σε πολλά νησιά του Ειρηνικού προσπαθώντας να πλησιάσουν την Ιαπωνία. Οι ιθαγενείς παρακολουθούσαν έκθαμβοι τους «λευκούς θεούς» να κατεβαίνουν από τον ουρανό μέσα σε «σιδερένια πουλιά» για να ξεφορτώσουν αγαθά που οι ντόπιοι δεν τα είχαν δει ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα. Σε ορισμένα νησιά, οι ιθαγενείς, στο πλαίσιο μιας πανάρχαιας και πανανθρώπινης τελετουργίας συμπαθητικής μαγείας έσπευσαν αμέσως και αυτοί να φτιάξουν δικά τους «αεροδρόμια» προκειμένου να διασφαλίσουν την συνεχή άφιξη των «θεών» και των αγαθών. Σκάλισαν ξύλινους «ασύρματους» και ξύλινα «ακουστικά», και τα φόραγαν, όσο κάθονταν σε καλαμένιους «πύργους ελέγχου» που είχαν υψώσει. Μιμούνταν με ξύλινα κουτάλια τα σήματα προσγείωσης και απογείωσης. Κατασκεύασαν μέχρι και μικρά ξύλινα ομοιώματα αεροπλάνων ενώ άναβαν και φωτιές πλάι στον «τροχοδιάδρομο».


Ο πόλεμος τελείωσε, οι «λευκοί θεοί» έφυγαν, αλλά η πρακτική συνεχίστηκε σποραδικά μέχρι και τη δεκαετία του '60. Στην πραγματικότητα η πρακτική (Cargo Cult στην διεθνή βιβλιογραφία) είχε παρατηρηθεί από το 19ο αιώνα σε διάφορα νησιά του Ειρηνικού, αλλά η συγκεκριμένη έκφανσή της με τους «εξ ουρανού θεούς», μας ενδιαφέρει άμεσα εδώ. Το γιατί θα το δούμε αργότερα.


Αλλάζουμε τώρα πλάνο.


Η αντίληψη ότι εξωγήινα όντα είχαν επισκεφθεί τη Γη στα βάθη της αρχαιότητας ή της προϊστορίας, είναι αρκετά παλιά. Είχε διατυπωθεί είτε ως μυστικιστικό δόγμα (βλ. Ελένα Μπλαβάτσκι κ.α.), είτε ως αντιδογματική ανατρεπτική σκέψη (βλ. Τσαρλς Φορτ), είτε ως λογοτεχνία του φανταστικού (βλ. Χ.Φ. Λάβκραφτ). Όμως πήρε συγκεκριμένη (και «παγωμένη» εν πολλοίς) μορφή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κυρίως εξαιτίας του φαινομένου των ΑΤΙΑ, της εξέλιξης της πυραυλικής τεχνολογίας και της διεύρυνσης των οριζόντων του ανθρώπου. Πολύ απλά, εάν υπάρχει ενδεχόμενο εξωγήινα όντα να επισκέπτονται τη Γη τον 20ο αιώνα, γιατί να μην το είχαν κάνει και σε άλλες ιστορικές ή προϊστορικές περιόδους;


Το ερώτημα ήταν λογικό και στη δεκαετία του 1950 και 1960 υπήρξαν πολλοί ερευνητές που πρότειναν σοβαρά αυτό το ενδεχόμενο. Το μεγάλο «μπαμ» όμως έγινε το 1968 με την κυκλοφορία του Αναμνήσεις από το Μέλλον του Έριχ φον Νταίνικεν. Ήταν το κατάλληλο βιβλίο, την κατάλληλη στιγμή. Το βιβλίο έγινε μπεστ-σέλερ παγιώνοντας τελεσίδικα μια πολύ κλισαρισμένη και παραπλανητική εικόνα περί «αρχαίων αστροναυτών». Οι Αναμνήσεις από το Μέλλον εγκαινίασαν ένα τσουνάμι σχετικών βιβλίων το οποίο κατάπνιξε τις επιφυλακτικότερες αλλά σοβαρότερες «αρχαιοαστροναυτικές» θεωρίες που είχαν διατυπωθεί μέχρι τότε.


Το 1976, στο αποκορύφωμα όλου αυτού του ορυμαγδού, κυκλοφόρησε ο Δωδέκατος Πλανήτης του Ζαχαρία Σίτσιν (1920-2010). Φαινομενικά επρόκειτο για ακόμα ένα βιβλίο του συρμού που ακολουθούσε την (εξαιρετικά προσοδοφόρα) πεπατημένη: εξωγήινοι αστροναύτες που είχαν επισκεφτεί τη Γη στην αρχαιότητα και οι οποίοι είχαν εκληφθεί ως «θεοί», επηρεάζοντας την ιστορία αλλά και την ίδια την εξέλιξη. Τα επόμενα χρόνια ο Σίτσιν θα έγραφε άλλα πέντε βιβλία (Τα Χρονικά της Γης) επεκτείνοντας τη θεωρία του. Πολύ περιληπτικά η τελευταία έχει ως εξής:

Οι Ανουννάκι (που από ένα σημείο και μετά ταυτίζονται με τους βιβλικούς Νεφιλείμ), μια εξωγήινη φυλή που προερχόταν από τον «12ο πλανήτη», ή Νιμπιρού, έναν πλανήτη πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα, ήρθαν στη Γη στα βάθη της προϊστορίας αναζητώντας χρυσό και έβαλαν τους πρωτόγονους ανθρωπίδες να τον εξορύττουν για λογαριασμό τους. Οι Ανουννάκι τροποποίησαν γενετικά τους ανθρωπίδες εισαγάγοντας δικά τους γονίδια και δημιουργώντας έτσι τον σύγχρονο άνθρωπο. Μετά από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια και πολλές περιπέτειες οι Ανουννάκι έφυγαν πάλι για τον πλανήτη τους ο οποίος περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο μια φορά κάθε 3.600 χρόνια.


Είναι άξιο λόγου ότι η δημοφιλία του Σίτσιν κτίστηκε αργά αλλά σταθερά και έφτασε σε πρωτόφαντα ύψη. Όταν ο Δωδέκατος Πλανήτης πρωτοκυκλοφόρησε, πέρασε ουσιαστικά απαρατήρητος. Εγώ προσωπικά διάβασα για τον Σίτσιν μόλις στα 1983 (όταν το θέμα των αρχαίων αστροναυτών είχε αρχίσει ήδη να ξεφουσκώνει αισθητά) στο περιοδικό της οργάνωσης SITU του γνωστού Άιβαν Σάντερσον, της οποίας ήμουν τότε μέλος. Αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια, το φαινόμενο Σίτσιν εντεινόταν. Κι όταν ο Έριχ φον Νταίνικεν ήταν πια λησμονημένος, ο Σίτσιν κυριαρχούσε. Γιατί όμως;


Σαν τους Δημουργιστές που πιστεύουν ότι κάθε λέξη της Βίβλου είναι κυριολεκτικά αληθινή, έτσι και ο Σίτσιν πιστεύει ότι κάθε λέξη, κάθε αρχαίου κειμένου αποτελεί κυριολεκτική περιγραφή υψηλής εξωγήινης τεχνολογίας. Η προσέγγιση του Σίτσιν είναι κυρίως φιλοσοφική και όχι επιστημονική-αρχαιολογική. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι είναι το μόνο άτομο που μπορεί να αποκρυπτογραφήσει την αρχαία σουμεριακή γραφή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μεγάλωσε στην (τότε) Παλαιστίνη και σπούδασε οικονομική ιστορία στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου προτού μετακομίσει στη Νέα Υόρκη. Συνδυάζοντας το ενδιαφέρον του για τις σημιτικές γλώσσες με την θεωρία περί αρχαίων αστροναυτών, έθεσε τα θεμέλια της θεωρίας του, την οποία αναλύει και επεκτείνει στα έξι βιβλία των Χρονικών της Γης.


Ζαχαρίας Σίτσιν

Έχω μεταφράσει και τα έξι βιβλία και έχω πολύ άμεση επαφή με τις θεωρίες του Σίτσιν. Και σας διαβεβαιώνω ότι η μετάφραση ήταν ένα μαρτύριο: με κούρασε απίστευτα η ασάφειά του σε πολύ κρίσιμα σημεία, η πλήρης έλλειψη παραπομπών σε ό,τι αφορούσε βιβλικά κείμενα, τα συνεχή λογικά άλματά του, οι εξωφρενικά αυθαίρετες ερμηνείες του και η βασική άγνοιά του σε θεμελιώδη επιστημονικά ζητήματα. Η θεωρία του Σίτσιν είναι ένας πύργος από τραπουλόχαρτα που μπορεί να εκληφθεί μόνο ως διανοητικό παιχνίδι, ως ιδεοληπτική εμμονή με άξια λόγου ψυχαναλυτική διάσταση. Παρότι υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, τα τελευταία είναι θαμμένα σε έναν κυκεώνα αφέλειας, άγνοιας, παραπληροφόρησης και παιδαριωδών συλλογισμών. Και αυτά λίαν επιεικώς…


Το παράξενο αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον με τον Σίτσιν είναι ότι οι θεωρίες του εξελίχθηκαν σε είδος «πίστης». Εκατοντάδες οπαδοί ακολουθούσαν το Σίτσιν στις διαλέξεις του, θεωρώντας τον κυριολεκτικά «προφήτη». Ορισμένοι μάλιστα συνέθεταν και ποίηση για να δοξάσουν τα επιτεύγματά του! Τα έργα του απέκτησαν την αύρα Ευαγγελίου. Μέχρι και Sitchin Studies Certificate υπάρχει –όσο και αν σας φαίνεται απίστευτο. Οι θεωρίες περί Ανουννάκι έγιναν ένα είδος λατρείας με θεούς, ιερατείο και φανατικούς πιστούς που περιμένουν τη Δευτέρα Παρουσία –δηλαδή την εκ νέου έλευση των Ανουννάκι. Ακόμα και κινηματογραφικές ταινίες -όπως το Stargate (1994) αλλά και το blockbuster Prometheus (2013)- βασίζονται στις σιτσινικές θεωρίες. Ειδικά το δεύτερο τις υιοθετεί σχεδόν μέχρι κεραίας.


Είναι βεβαίως δύσκολο να περιγράψω την όλη ιστορία μέσα σε ένα άρθρο. Δεν είναι όμως και τόσο δύσκολο να γίνει κατανοητό γιατί μια «αρχαιοαστροναυτική θεωρία» εξελίχθηκε σε μια μορφή σύγχρονης θρησκείας. Έχει σχέση με την περίφημη απομάγευση (disenchantment) του κόσμου, κάτι που έχω αναλύσει στο Σχήμα Πρωθύστερο και αλλού. Είναι η εγκαθίδρυση και παγίωση της βεβαιότητας ότι δεν υπάρχει τίποτα εξωγενές που να διέπει τα πράγματα στον γνωστό κόσμο, ότι δεν υπάρχει τίποτα υπερβατικό, τίποτα θεϊκό, τίποτα αλλοκοσμικό. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον γεννιούνται ψευδοθρησκείες, λατρείες με ψευτοτεχνολογικό-ψευδοεπιστημονικό περίβλημα προκειμένου να επιβιώσουν στις συνθήκες του Genius Tempori. Ο δημοσιογράφος Τζέησον Κολαβίτο το περιγράφει πολύ εύστοχα:


«Αλλά είναι αυτή η ανάγκη για πίστη που ενεργοποιεί τους οπαδούς του Σίτσιν. Είναι ο προφήτης μιας νέας πίστης, που διακηρύττει διαπρύσια την Αλήθεια του δόγματός του μπροστά στους σκεπτικιστές άπιστους, κι αυτό είναι που συνιστά ουσιαστικά την έλξη που ασκεί. Συρράπτει τμήματα και αποσπάσματα αρχαίων κειμένων όχι για να αποδείξει κάτι, αλλά για να δημιουργήσει μια ιστορία και ένα λεπτομερές υπόβαθρο της φιλοσοφίας και του οράματός του. Χρησιμοποιεί τους μύθους ως ορυχείο για να δώσει υπόσταση στις προφητείες του περί της επιστροφής των Ανουννάκι». (Jason Colavito - The Cult of Alien Gods: H.P. Lovecraft and Extraterrestrial Pop Culture, 2005, σελ. 282).


Θα ήταν ματαιοπονία να περιγράψουμε το «διάγραμμα ροής» της επιρροής του Σίτσιν και των θεωριών του. Πιστεύω όμως ότι μια σημαντική επιρροή του αφορούσε το κίνημα των Ραελιανών. Ο ιδρυτής τους, Κλωντ Βοριλόν, αφού ήρθε σε επανειλημμένη επαφή με οντότητες των ΑΤΙΑ το 1973, πήρε το όνομα Ραέλ και ίδρυσε την γνωστή οργάνωση που απλώνεται σε όλο τον κόσμο. Τον θυμάμαι που το φθινόπωρο του 1989 είχε συγκεντρώσει αρκετό κόσμο σε μια ομιλία του σε αθηναϊκό ξενοδοχείο. Προ αρκετών ετών το Θεσσαλονικιώτικο τμήμα των Ραελιανών είχε μάλιστα προσελκύσει και την προσοχή του εισαγγελέα (Ελευθεροτυπία, 18 και 19.6.1997). Σύμφωνα με τα δύο βιβλία του, το Intelligent Design: Message from the Designers και το The Message Given by Extraterrestrials, η φυλή των Ελοχίμ έφτασε στη Γη πριν από 25.000 περίπου χρόνια. Τότε κλωνοποίησαν το ανθρώπινο είδος «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοιώσιν» τους. Οι εξωγήινοι έδωσαν εντολή στον Βοριλόν να κοινοποιήσει τα μηνύματα γνώσης αλλά και ειρήνης και αδελφοσύνης μεταξύ των λαών σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όπως καταλαβαίνει κανείς, Σιτσινισμός και Ραελισμός είναι συγκοινωνούντα δοχεία.


Το έμβλημα των Ραελιστών

Αυτή η εμμονή με την κλωνοποίηση δεν έμεινε χωρίς αντίκρισμα. Το 1997 ο Ραέλ δημιούργησε την εταιρία Clonaid με κύριο σκοπό την κλωνοποίηση του πρώτου ανθρώπου. Το 2000 επικεφαλής της Clonaid τέθηκε η βιοχημικός και επίσκοπος των Ραελιανών, Μπριζίτ Μπουασελιέ, η οποία και δύο χρόνια αργότερα ανακοίνωσε τη γέννηση του πρώτου –υποτίθεται- κλωνοποιημένου ανθρώπου. Τον Ιανουάριο του 2003, επανήλθε στην επικαιρότητα υποστηρίζοντας πως κλωνοποίησε και δεύτερο παιδί, για λογαριασμό ενός ζευγαριού ομοφυλόφιλων γυναικών από την Ολλανδία. Όταν κανένα στοιχείο που να επιβεβαιώνει τα δύο επιτεύγματα δεν προσκομίστηκε, η υπόθεση ξεφούσκωσε (στην πραγματικότητα η ιστορία είναι αρκετά περίπλοκη και έχει περίεργες προεκτάσεις, κάτι που μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο μου «Σαμαράκια στο Δρόμο για την Κλωνοποίηση», εδώ:


Η ιστορία των Ραελιανών και της κλωνοποίησης δεν τελειώνει το 2003 βέβαια… Άλλωστε μετά από δεκαεφτά χρόνια η σχετική τεχνολογία θα έχει εξελιχθεί κι άλλο, έτσι δεν είναι;


Ενώ οι πρόμαχοι των αρχαίων αστροναυτών γερνούσαν και ξεχνιόντουσαν, ο Σίτσιν συνέχισε να ζει και να βασιλεύει -και συνέχισε να βασιλεύει ακόμα κι όταν έπαψε να ζει, το 2010. Όταν το 2002 ανέλαβα τη μετάφραση των Χρονικών της Γης, παραξενεύτηκα γιατί θεωρούσα ότι τέτοια βιβλία ήταν πλέον αρκετά «παλιομοδίτικα» και δεν θα είχαν εμπορική επιτυχία. Το είχα πει μάλιστα και στον εκδότη. Αυτός διαφώνησε –και είχε τελικά δίκιο. Ακόμα λαμβάνω αραιά και πού e-mail αναγνωστών που ρωτούν πού μπορούν να προμηθευτούν τα Χρονικά της Γης.

Γυρίζοντας πάλι στο 1976, βλέπουμε ότι εκείνη τη σημαδιακή χρονιά κυκλοφόρησε και ένα ακόμα βιβλίο περί αρχαίων αστροναυτών που έμελλε να ασκήσει κι αυτό μια περίεργη επιρροή. Ήταν το The Sirius Mystery του Ρόμπερτ Τεμπλ. Πάρα πολύ περιληπτικά, ο Τεμπλ υποστηρίζει ότι αμφίβια εξωγήινα όντα από έναν πλανήτη του Σείριου κατέφθασαν στη Γη στους προϊστορικούς χρόνους και εκπολίτισαν των πρωτόγονο άνθρωπο της Μέσης Ανατολής. Οι Σειριανοί κατοικοέδρευσαν στον Περσικό Κόλπο και ο απόηχος της επίσκεψής τους βρίσκεται στο μύθο του Ωάννη, του ψαρόμορφου όντος που έβγαινε από τη θάλασσα του Περσικού για να εκπολιτίσει τους ανθρώπους.


Ωάννης

Ο ιχθυόμορφος Ωάννης (τον οποίο αναφέρει ο Βηρωσσός, Βαβυλώνιος ιερέας του Βάαλ και ιστορικός του 3ου αι. πΧ) ταυτίζεται εν πολλοίς με τον Δαγών ή Ντάγκον, τον θεό των Φιλισταίων και αργότερα των Φοινίκων. Ο Ντάγκον ήταν θεός της θάλασσας, μισός άνθρωπος, μισός ψάρι. Κι ας μην ξεχνάμε ότι ο Ντάγκον είναι και ο τρομερός ηγέτης των υδρόβιων Αβυσσαίων της Μυθολογίας Κθούλου του Χ.Φ. Λάβκραφτ –αν κι εδώ πρέπει να σταματήσουμε γιατί θα πάει μακριά η βαλίτσα.


Είδαμε πολλά και διάφορα από την αρχή του άρθρου. Ώρα για μια μικρή ανακεφαλαίωση: φονταμενταλιστές θρησκόληπτοι, μυστικές έρευνες με αντικείμενο το παραφυσικό, Λατρεία των Φορτίων, συμπαθητική μαγεία, αρχαίοι αστροναύτες, Ζαχαρίας Σίτσιν, Νιμπιρού, Ανουννάκι, χρυσός, Μέση Ανατολή, ΑΤΙΑ, Ραελιστές, κλωνοποίηση του ανθρώπου, Περσικός Κόλπος, Σείριος, Ωάννης-Ντάγκον…

Ο όρος «Νιμπιρού» δεν είναι επινόημα του Σίτσιν. Απεναντίας, είναι όρος της ακκαδικής γλώσσας που μεταφράζεται ως «πέρασμα», «διάβαση» ή «σημείο μετάβασης», ειδικά ποταμών. Στη βαβυλωνιακή αστρονομία, Νιμπιρού ήταν ένας όρος σχετικός με την ισημερία και τα ουράνια σώματα που σχετίζονταν με αυτήν. Σύμφωνα με τον Σίτσιν, Νιμπιρού είναι ο «12ος πλανήτης» (9 πλανήτες + Ήλιος + Σελήνη + Νιμπιρού), δηλαδή η πατρίδα των Ανουννάκι. Το Ηλιακό μας Σύστημα έχει 8 πλανήτες (ο Πλούτωνας δεν θεωρείται πλέον κανονικός αλλά νάνος πλανήτης σύμφωνα με την νέα ταξινόμηση). Πέρα από τον Ποσειδώνα απλώνεται μια πελώρια ζώνη πλανητοειδών, τα Υπερποσειδώνια αντικείμενα (ΤΝΟs) πιθανότατα πολύ μεγαλύτερη από τη γνωστή ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία. Ο Πλούτωνας θεωρείται ότι ανήκει πλέον στη ζώνη των TNOs. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση υπάρχει και ένας επιπλέον πλανήτης, ο Ένατος, αόρατος και ανεντόπιστος με τα υπάρχοντα αστρονομικά όργανα.


Η υποθετική ύπαρξη ενός Ένατου ευμεγέθους πλανήτη θα εξηγούσε την ασυνήθιστη διάταξη των ΤΝΟs. Κατά καιρούς έχουν ανακοινωθεί ανακαλύψεις και θεωρίες σχετικά με την ύπαρξη του πλανήτη-φάντασμα. Η πιο πρόσφατη έγινε στις 20.1.2016 όταν οι Κονσταντίν Μπατύγκιν και Μάικλ Μπράουν του Caltech ανακοίνωσαν την πιθανή ύπαρξη μιας υπεργαίας (1), με μάζα δεκαπλάσια της Γης, η οποία κινείται σε πολύ ελλειπτική τροχιά με περίοδο 15.000 ετών.

Ο άγνωστος πλανήτης στα πέρατα του Ηλιακού μας Συστήματος έχει αποτελέσει τον πυρήνα μιας μοντέρνας εσχατολογίας που αφορά την καταστρεπτική προσέγγισή του στη Γη. Αυτή η εσχατολογία ονομάζεται πλέον «Κατακλυσμός του Νιμπιρού» (κι αυτό αποτελεί ακόμα μια επιβεβαίωση της επιρροής του Σίτσιν). Η ιδέα πρωτοδιατυπώθηκε το 1995 από την Νάνσυ Λίντερ, ιδρύτρια της ιστοσελίδας Zeta Talk και υποτιθέμενη επαφικός η οποία λάμβανε μηνύματα από εξωγήινους του άστρου ζήτα του Δικτύου (Zeta Reticuli) (2). Η Λίντερ έγινε γνωστότερη το 1997 με την προσέγγιση του κομήτη Hale-Bopp και το σούσουρο που προκλήθηκε από το επιχείρημα ότι ο κομήτης ήταν η «ιστορία βιτρίνας» που συγκάλυπτε την πραγματική προσέγγιση ενός πλανητικού σώματος με καταστρεπτικές συνέπειες για τη Γη. Σύμφωνα με τον Σίτσιν πάντως, ο οποίος αρνήθηκε κάθε σχέση με τις θεωρίες της Λίντερ, ο Νιμπιρού πλησιάζει τη Γη κάθε 3.600 χρόνια με αποτέλεσμα οι Ανουννάκι να μεταβαίνουν ευκολότερα στον πλανήτη μας.


Υπάρχουν βέβαια πολλά παρακλάδια στην ιστορία του Ένατου πλανήτη, όπως η New Age ιστορία με τον «κόκκινο πλανήτη Ερκολούμπους», ή του υποθετικού σώματος Νέμεσις. Το 1984 προτάθηκε ότι ενδεχομένως να υπάρχει ένας καφέ νάνος (μισοσβησμένος ήλιος), η Νέμεσις, σε τεράστια απόσταση από τον Ήλιο. Η αργή κίνηση του νάνου στην τροχιά του (μια περιφορά κάθε 26-34 εκατομμύρια χρόνια) ενδεχομένως να προκαλεί βαρυτικές διακυμάνσεις στο Νέφος του Όορτ, το τεράστιο σφαιρικό κέλυφος από κομήτες που περιβάλλει το Ηλιακό Σύστημα. Εξαιτίας των βαρυτικών παρέλξεων, κάθε 26 εκατομμύρια χρόνια χιλιάδες κομήτες εκτρέπονται προς το εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να πέφτουν στη Γη και να προκαλούν μαζικούς αφανισμούς στη βιόσφαιρα. Αν και η θεωρία προτάθηκε από επιστήμονες, πολλοί «σιτσινικοί» μπερδεύουν τη Νέμεση με το Νιμπιρού.


Το 2010 κάποιοι μπέρδεψαν τον Νιμπιρού με τον πρόσφατα ανακαλυφθέντα κομήτη Elenin. Μια από τα ίδια συνέβη το 2012 με τον κομήτη ISON. Το Μάρτιο του 2014 οι αστρονόμοι Τσαντ Τρουχίλιο και Σκοτ Σέππαρντ δημοσίευσαν μια εργασία σύμφωνα με την οποία ήταν πιθανή η ύπαρξη ενός μεγάλου υπερ-ποσειδώνιου πλανήτη. Και όπως είδαμε, τον περασμένο Ιανουάριο, άλλοι δυο αστρονόμοι φέρεται να επιβεβαίωσαν τα στοιχεία των Τρουχίλιο και Σέππαρντ.


Το 2012, ο γνωστός Αμερικανός αστροφυσικός Ντέηβιντ Μόρρισον, ιδρυτής της κλάδου της αστροβιολογίας (μελέτης εξωγήινων οργανισμών) και πρωτεργάτης της SETI (έρευνας για την εξωγήινη νοημοσύνη) είπε κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον πριν την συνταξιοδότησή του: κάθε βδομάδα λάμβανε 20-25 e-mail σχετικά με την επικείμενη άφιξη του Νιμπιρού. Κάποια από αυτά ήταν οργισμένα, άλλα απελπισμένα, και τα μισά προέρχονταν από το εξωτερικό.


Το 2017 ο συνωμοσιολόγος και αυτοαποκαλούμενος «Χριστιανός αριθμολόγος» Ντέηβιντ Μηντ, αναβίωσε τη θεωρία περί «Κατακλυσμού του Νιμπιρού», βασισμένος σε διάφορα εδάφια της Βίβλου, και «προβλέποντας» ότι το μοιραίο θα συνέβαινε τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς (και μετά τον Οκτώβριο, ή το Νοέμβριο…)


Κρατάμε κι εδώ μια νοερή σημείωση και πάμε εντελώς αλλού.

Θα ξέρετε όλοι το Ντουμπάι. Το αραβικό εμιράτο στον Περσικό Κόλπο που δεν ξέρει τι να κάνει τον πλούτο του. Την αστραφτερή πόλη-κράτος που έχει βγει από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Το σημείο του πλανήτη όπου οι ουρανοξύστες είναι περισσότεροι από τα φοινικόδεντρα. Την όαση οργασμικής ανοικοδόμησης, υψηλής τεχνολογίας, ασύλληπτου πλούτου και μυθικής πολυτέλειας. Το πετράδι που λαμποκοπά σε μια ζώνη λυκόφωτος ανάμεσα στην καυτή έρημο της Αραβίας και τη χλιαρή θάλασσα του Περσικού. Η ίδια η θέση του Ντουμπάι «ανάμεσα και ενδιαμέσως» είναι από μόνη της σημαδιακή.


Ντουμπάι, η αστραφτερή πόλη-κράτος στον Περσικό που έχει βγει από ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Το Ντουμπάι, όπως και τα άλλα εμιράτα της περιοχής, κυβερνώνται από πανίσχυρες οικογένειες με περίπλοκους δεσμούς συγγένειας. Αν προστεθεί σε αυτά και η ισλαμική θρησκεία, έχουμε ένα μίγμα αρκετά εξωτικό και μυστηριώδες για τα μάτια, τις νόρμες και τις παραστάσεις της Δύσης. Η συγκεντρωτική μορφή της εξουσίας και ο μυθικός πλούτος των πετροδολαρίων, επιτρέπουν στις οικογένειες αυτές να παίζουν έναν ηγεμονικό ρόλο πρωτόφαντο στην παγκόσμια ιστορία.


Και τώρα μερικά στοιχεία


Αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς, το Ντουμπάι δεν αντλεί τον πλούτο του από το πετρέλαιο. Το πετρέλαιο άρχισε να ρέει το 1969 αλλά σήμερα αποτελεί λιγότερο από το 5% των εσόδων. Τα κύρια έσοδα προέρχονται από τον τουρισμό, την αεροπλοΐα, τα κτηματομεσιτικά και τις χρηματοπιστωτικές-οικονομικές υπηρεσίες. Το Ντουμπάι έχει μεταβληθεί σε παγκόσμια πόλη (global city), χάρη σε καινοτομικά σχέδια κατασκευών και σε αθλητικές διοργανώσεις. Παρά την οικονομική επιδείνωση του 2008-9 η οικονομία επανήλθε και το 2015 ο προϋπολογισμός παρουσίασε πλεόνασμα. Το 2012 το Ντουμπάι ήταν η 22η ακριβότερη πόλη στον κόσμο. Το 2014 τα δωμάτια των ξενοδοχείων ήταν τα δεύτερα πιο ακριβά στον κόσμο, μετά τη Γενεύη. Την ίδια χρονιά, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν του Ντουμπάι παρουσίασε ρυθμό ετήσιας ανόδου 6,1%. Το Ντουμπάι είναι η 7η πιο επισκεπτόμενη πόλη στον κόσμο. Υποδέχτηκε 15 εκατ. τουρίστες το 2015 (συγκριτικά, η Ελλάδα υποδέχτηκε 26 εκατομμύρια). Το αεροδρόμιο του Ντουμπάι είναι το 1ο στον κόσμο από πλευράς διακίνησης επιβατών.


Το Ντουμπάι λαμποκοπά σε μια ζώνη λυκόφωτος ανάμεσα στην καυτή έρημο της Αραβίας και τη χλιαρή θάλασσα, «ανάμεσα και ενδιαμέσως».

Α, ναι, και το Ντουμπάι είναι επίσης γνωστό ως Πόλη του Χρυσού επειδή μεγάλο μέρος της οικονομίας βασίζεται στο εμπόριο χρυσού.

Και τώρα στο ενδιαφέρον σημείο. Ο οικοδομικός οργασμός έχει καταστήσει το Ντουμπάι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις στον κόσμο. Μεταξύ άλλων υπάρχουν τα εξής project:


● Τα τρία μεγαλύτερα τεχνητά νησιά του κόσμου, τα «Νησιά του Φοινικόδεντρου» (εκ των οποίων μόνο το ένα έχει ολοκληρωθεί). Πρόκειται για τεράστιες επιχωματώσεις που σχημάτισαν νησιά σχήματος φοινικόδεντρου, προθέτοντας 520 ολόκληρα χιλιόμετρα ακτογραμμής, γεμάτα οικοδομικά συγκροτήματα κατοικιών και επιχειρήσεων. Στο ολοκληρωμένο, το Palm Jumeira, υπάρχει και το φημισμένο ξενοδοχείο Atlantis. Σημαντικό σημείο: το νησί είναι κατασκευασμένο από άμμο και βράχια, όχι από μπετόν και ατσάλι, σύμφωνα με την επιθυμία του σεΐχη του Ντουμπάι ο οποίος είχε την ιδέα για την κατασκευή τους καθώς επίσης και για το σχέδιό τους.


● Το αρχιπέλαγος The World, ένα συγκρότημα 300 τεχνητών νησιών που από τον αέρα μοιάζει με την υδρόγειο. Το σχέδιο αυτό προχώρησε ελάχιστα. Επρόκειτο πάλι για ιδέα του σεΐχη.


● Το αρχιπέλαγος The Universe στο σχήμα του Ηλιακού Συστήματος και του Γαλαξία. Η ολοκλήρωσή του προγραμματιζόταν για το 2023-2028, αλλά το σχέδιο ματαιώθηκε το 2015.


● Ο 160ώροφος ουρανοξύστης Μπουρτζ Χαλίφα, ύψους 828 μ. Είναι το ψηλότερο κατασκεύασμα του κόσμου, αλλά είναι και σημαδιακό ότι ο τίτλος αυτός επέστρεψε στη Μέση Ανατολή μετά από επτά ολόκληρους αιώνες (από τότε που ο Καθεδρικός Λίνκολν στην Αγγλία ξεπέρασε σε ύψος την Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, το έτος 1311).


Ο σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ (γεν. 1949) -και η οικογένειά του, ή άτομα γύρω από και μέσα σε αυτήν- φαίνεται να είναι ο ιθύνων νους αυτών των φαραωνικών σχεδίων (Ανάμεσα στις «μη διαβαθμισμένες πληροφορίες» για τον σεΐχη περιλαμβάνεται και ότι μια από τις γυναίκες του είναι Ελληνίδα, ονόματι Ζωή Γρηγοράκου). Εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών, λίγα πράγματα είναι γνωστά γι αυτόν, τις συνήθειές του και την οικογένειά του –εν αντιθέσει με όσα γίνονται γνωστά για τους Δυτικούς γαλαζοαίματους και ηγέτες. Ωστόσο, διάφορες σκοτεινές ιστορίες έχουν κυκλοφορήσει για το άτομό του. Ανάμεσα σε αυτές, το σκάνδαλο με τις απαγωγές πολυάριθμων παιδιών-σκλάβων από ισλαμικές χώρες, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως τζόκεϊ σε καμηλοδρομίες. Μια από τις μεγάλες μανίες του σεΐχη είναι και τα άλογα κούρσας –και κυκλοφορούν διάφορες δυσάρεστες σχετικές ιστορίες για αναβολικά, φρικτή κακοποίηση των ζώων και άλλα χειρότερα. Ο σεΐχης πλασάρει βέβαια την εικόνα του ευλαβή και μετριοπαθή Μουσουλμάνου. Και το πέπλο της μυστικότητας από τη μία, και οι πακτωλοί των χρημάτων από την άλλη, αποθαρρύνουν κάθε σχετική αναζήτηση ή συζήτηση.


Α, ναι, η περιουσία της οικογένειάς του ανέρχεται σε 48 δισεκατομμύρια δολάρια περίπου…


Ασύλληπτος πλούτος + πανίσχυρη και αυταρχική εξουσία + άκρα μυστικότητα + άκρατες φιλοδοξίες + μυστικά παιχνίδια παγκόσμιας εμβέλειας + εμμονές + ιδεοληψίες = ;


Αλήθεια, γιατί η Μέση Ανατολή υπήρξε ανέκαθεν εστία συγκρούσεων, σφαγών, διωγμών και ανακατατάξεων; Εξαιτίας του πετρελαίου; Ας γελάσω! Την βιβλική εποχή που ίσχυαν όλα αυτά, υπήρχε άραγε πετρέλαιο; Την εποχή της επέκτασης του Ισλάμ υπήρχε πετρέλαιο; Την εποχή των Σταυροφοριών υπήρχε πετρέλαιο; Α, ναι, και γιατί η Μέση Ανατολή υπήρξε η εστία γένεσης των τριών επικρατέστερων μονοθεϊστικών θρησκειών του πλανήτη;


Τα περισσότερα από αυτά που γράφω σε αυτό το άρθρο τα είχα στο μυαλό μου όταν διάβασα ένα άρθρο στο Secretsun, το blog του γνωστού Κρίστοφερ Νόουλς, που έβαλε πολλά πράγματα στη θέση τους (αυτό δεν ήταν φυσικά απρόσμενο μέσα στη θύελλα των συγχρονικοτήτων που μαίνεται). Κι ας θυμηθούμε εδώ ό,τι έχουμε πει μέχρι τώρα.


● Σύμφωνα με τον Σίτσιν, οι ανθρωποειδείς κάτοικοι του Ένατου Πλανήτη, οι Ανουννάκι, αποβιβάστηκαν στην περιοχή του Περσικού Κόλπου προ αμνημονεύτων ετών αναζητώντας χρυσάφι.


● Οι Ανουννάκι δημιούργησαν τον σύγχρονο άνθρωπο χάρη σε γενετική τροποποίηση και κλωνοποίηση, εισαγάγοντας εξωγήινα γονίδια στους πρωτόγονους ανθρωπίδες.


● Οι θεωρίες του Σίτσιν απέκτησαν τη δυναμική θρησκείας και επηρέασαν πολύ κόσμο. Ανθρώπους που δεν είναι απαραίτητα μέσοι άνθρωποι, μέσου εισοδήματος.


● Σχετικό παράδειγμα το κίνημα του Ραέλ που, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, συμπεριλαμβάνει πολλούς επιστήμονες στις τάξεις του (Μπουασελιέ, Ζαββός και άλλοι αφανέστεροι).


● Η «τρέλα» για την έλευση του Κατακλυσμού του Νιμπιρού και εν γένει παρόμοια χιλιαστικά κινήματα, δεν είναι απαραίτητο να αφορούν αποκλειστικά απλοϊκούς μέσους ανθρώπους.


Πιο απλά και πιο ωμά: νομίζετε ότι μόνο στην Ελλάδα οι εμμονικές ιδεοληψίες, και η ατόφια ανοησία ορίζουν τη συμπεριφορά και τις πράξεις των ιθυνόντων και των κυβερνώντων; Σύμφωνοι, εδώ η κατάσταση έχει ξεπεράσει κάθε όριο ψυχοπαθολογίας και ηλιθιότητας αλλά, επαναλαμβάνοντας όσα είχα πει στην αρχή, αν νομίζετε ότι οι «υψηλά ιστάμενοι» και οι «ανώτεροι άρχοντες» είναι «ανώτεροι» και «υπεράνω» ημών των κοινών θνητών (σε κάποια βασικά θέματα), είστε μακράν νυχτωμένοι.


Ξέρουμε ότι τα φαραωνικά σχέδια για τα τεχνητά νησιά σε σχήμα φοινικόδεντρου, για το τεχνητό αρχιπέλαγος στο σχήμα της Υφηλίου, για το τεχνητό αρχιπέλαγος που θα απεικονίζει το Ηλιακό Σύστημα (!) και το Γαλαξία (!!) ήταν ιδέες του σεΐχη αλ Μακτούμ.


Ξέρουμε πως, σύμφωνα με μια περίεργη ιδιοτροπία του σεΐχη, τα νησιά αυτά οικοδομήθηκαν από άμμο και βράχια που μεταφέρθηκαν από του διαόλου τη μάνα και όχι από μπετόν και ατσάλι, που θα ήταν πολύ πιο εύκολο.


Ξέρουμε πως τα νησιά πήραν το όνομά τους από το φονικόδεντρο που βεβαίως είναι τυπικό δέντρο της Μέσης Ανατολής, αλλά και το οποίο παραπέμπει στον μυθικό Φοίνικα, ή το Μπέννου των αρχαίων Αιγυπτίων, θεότητα της δημιουργίας και της αναγέννησης.


το πουλί Μπέννου των αρχαίων Αιγυπτίων, θεότητα της δημιουργίας και της αναγέννησης.

Ξέρουμε πως, μέσα στα σχέδια του σεΐχη για μελλοντική ανάπτυξη του Ντουμπάι, περιλαμβάνεται και η ίδρυση του επίσης φαραωνικού Dubai Science Park με κύρια εστίαση στη βιοτεχνολογία, στα φαρμακευτικά και τη γενετική έρευνα.


Νομίζετε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι με εξουσία και χρήμα που ευχαρίστως θα επιθυμούσαν να δημιουργηθούν ανθρώπινοι κλώνοι; Άραγε πού θα μπορούσε να προχωρήσει η έρευνα πάνω στην ανθρώπινη κλωνοποίηση; Στην Αμερική και στην Ευρώπη με την ελευθερία στην πληροφόρηση και την κοινωνία των πολιτών, ή σε αυταρχικές και πάμπλουτες χώρες, όπως τα Εμιράτα, όπου το δουλεμπόριο, η απαγωγή παιδιών για τζόκεϊ, η κακομεταχείριση των γυναικών και των ξένων εργατών, κι ένα σωρό άλλα περνούν απαρατήρητα;


Ξέρουμε πως στα εγκαίνια των τεχνητών νησιών του Ντουμπάι και του ξενοδοχείου με το άκρως σημαδιακό όνομα Atlantis πραγματοποιήθηκε μια εξαπόλυση πυροτεχνημάτων για την οποία η λέξη φαντασμαγορική είναι υποτίμηση (δείτε τα σχετικά βίντεο στο Youtube).


Ξέρουμε επίσης ότι τα πυροτεχνήματα αυτά δεν ρίχτηκαν για να είναι ορατά από διάφορα μέρη του Ντουμπάι, αλλά από το Διάστημα!

Ο Κρίστοφερ Νόουλς αναφέρει χαρακτηριστικά την εμφάνιση μιας γυναίκας στο σόου των εγκαινίων, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ιέρεια σε ναό του Ωάννη –με ψαρίσια στολή και ένα τεράστιο μάτι στο μέτωπο!


Ξέρουμε επίσης ότι στα σχέδια του σεΐχη είναι και η κατασκευή μιας θολωτής πόλης με ιδιαίτερο μικροκλίμα, κοντολογίς μιας «βιόσφαιρας» μέσα στην πόλη του Ντουμπάι. Παραθέτω την σχετική είδηση (7.7.2014).

«…Κτίζεται ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο […] με έκταση 15 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα, το οποίο θα περιλαμβάνει εκατό ξενοδοχεία, διαμερίσματα, κέντρα υγείας, λεωφόρους […] και το σπουδαιότερο...θα έχει ελεγχόμενη θερμοκρασία σε όλη την έκτασή του! Όπως δήλωσε [ο σεΐχης], το νέο εμπορικό κέντρο θα είναι ‘μια πόλη μέσα στην πόλη του Ντουμπάι’ […] Η ελεγχόμενη θερμοκρασία θα επιτρέψει στους τουρίστες να επισκέπτονται το Ντουμπάι ακόμα και το καλοκαίρι, όπου η υπερβολική ζέστη είναι ανασχετικός παράγοντας για τον τουρισμό και ένας ανοιγόμενος γυάλινος θόλος που θα βρίσκεται στην οροφή του τεράστιου εμπορικού κέντρου θα παραμένει κλειστός το καλοκαίρι, ενώ τους χειμωνιάτικους μήνες θα ανοίγει για να απολαμβάνουν οι επισκέπτες τον δροσερό αέρα!»


Μια θολωτή πόλη σαν κι αυτές που μας είχε συνηθίσει η επιστημονική φαντασία, σαν κι αυτές που σχεδιάζονταν εδώ και δεκαετίες για την επιφάνεια του Άρη και άλλων πλανητών, ένα επιστημονικοφανταστικό όνειρο που χάρη στους πακτωλούς των χρημάτων γίνεται πραγματικότητα.


Θυμάστε τη Λατρεία των Φορτίων; Την πανάρχαια και πανανθρώπινη Συμπαθητική Μαγεία;

Ε, μα, θα πείτε, είναι δυνατόν κοτζάμ σεΐχης με απίστευτη ισχύ, εξουσία και χρήμα (κι αυτός και οι μετέχοντες στο πλέγμα εξουσίας των Εμιράτων και όχι μόνο) να πραγματοποιούν κάτι σαν γιγαντιαία, εξωφρενική μαγική επίκληση για την επάνοδο των Αρχαίων Αστροναυτών;


Κι εγώ θα σας απαντήσω ότι, ναι, κάτι τέτοιο είναι θαυμάσια δυνατόν. Το να είναι κάποιος πάμπλουτος και πανίσχυρος δεν τον καθιστά πνευματικά και διανοητικά υπεράνθρωπο. Μάλλον το αντίθετο, αφού η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.


Όχι πως αυτή η θεωρία είναι απαραιτήτως σωστή. Όμως στο πλαίσιο του Μυστικού Παιχνιδιού που εδώ και πολλά χρόνια παίζεται σε παγκοσμιοποιημένη σκακιέρα και με πολλούς αλληλοδιαπλεκόμενους τρόπους, πολλά είναι όχι μόνο πιθανά, αλλά και εφικτά.

Α, ναι, είπαμε κάτι για το Φοίνικα; Το αυτόματο σκάφος OSIRIS-Rex της NASA που επισκέφτηκε τον διαμέτρου 500 μ αστεροειδή 101955 και θα μεταφέρει στη Γη ένα δείγμα εδάφους του για ανάλυση. Το 2013 ο αστεροειδής βαφτίστηκε Μπέννου.


Ο αστεροειδής Μπέννου

Α, ναι, και ο Μπέννου-Φοίνικας, είναι από εκείνους τους δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς που έχουν στατιστικά σημαντικότερες πιθανότητες να πέσουν στη Γη μέσα στα επόμενα εκατό χρόνια, επιφέροντας φυσικά έναν Κατακλυσμό… Νιμπιρουοειδών διαστάσεων. Αλλά στο όνομα θα κολλήσουμε τώρα;


Κι αν βάλει κανείς και τη συγχρονικότητα στη μέση, ήρθε κι έδεσε το γλυκό. Κι αφού μίλησα για γλυκό, να κάτι σαν επιδόρπιο.


Ξεχάστε όλα όσα είπαμε εδώ, ξεχάστε τις συμπτώσεις, τις τρελές θεωρίες, τις εσχατολογικές-χιλιαστικές υστερίες, ξεχάστε τα παγκόσμια παιχνίδια χρήματος, εξουσίας και διαφθοράς, ξεχάστε τα όλα.


Έχω αναλύσει πολλές φορές τους μηχανισμούς μέσα από τους οποίους η πίστη –συλλογική και μη- διαμορφώνει την πραγματικότητα. Έχω γράψει επίσης εξίσου πολλά για τα περίφημα Οριακά Φαινόμενα (ΟΦ). Έχω γράψει ακόμα περισσότερα και ακόμα πιο δυσνόητα στο Σχήμα Πρωθύστερο, βάζοντας και το Χρόνο στην εξίσωση. Και καταλήγω.


Άραγε αν η συλλογική πίστη δημιουργεί ΟΦ με ποικίλους βαθμούς πραγματικότητας, τι είδους ΟΦ θα δημιουργούσε μια διευρυμένη πίστη με αντικείμενο τους αρχαίους αστροναύτες σε συνδυασμό με την γενικότερη και συνεχώς εντεινόμενη παγκόσμια αίσθηση ανασφάλειας σε ένα κόσμο που διαρκώς συρρικνώνεται, σε ένα κόσμο που έχει κλείσει (δια παντός;) τα Σύνορα του Διαστήματος;


Άραγε θα δημιουργούσε φασματικές εμφανίσεις πλανητών πέρα από τα όρια του Ηλιακού μας Συστήματος, ουρανίων σωμάτων που δεν διαθέτουν (ακόμα;) αρκετές ιδιότητες για να ενταχθούν στο οικοδόμημα της Συναίνεσης;


Άραγε θα δημιουργούσε ανεξακρίβωτες και αμφίσημες ενδείξεις για ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών; (3)


Άραγε θα δημιουργούσε περίεργα simulacra στο έδαφος και την τοπογραφία του Άρη, τώρα που τα τροχοφόρα μας τον αλωνίζουν συστηματικά, μεταδίδοντας θαυμάσιες φωτογραφίες από την επιφάνειά του;


Άραγε θα δημιουργούσε κάποιο νέο είδος εναερίων φαινομένων, όπως τα hole punch clouds;


Άραγε…;


Τέλος –προσώρας


Υποσημειώσεις


(1) Ο όρος Υπεργαία (Superearth) αφορά κυρίως εξωπλανήτες (πλανήτες άλλων ηλιακών συστημάτων) με μάζα μεγαλύτερη της Γης, αλλά σημαντικά μικρότερη από τη μάζα των παγωμένων γιγάντων του δικού μιας ηλιακού συστήματος, Ουρανού και Ποσειδώνα, οι οποίοι έχουν μάζα 15πλάσια και 17πλάσια της Γης αντίστοιχα. Ο εναλλακτικός όρος είναι «αεριώδης νάνος» (gas dwarf).


(2) Είναι αξιοσημείωτο ότι το (υπαρκτό) αυτό άστρο ξεκίνησε να παίζει ένα παράξενο ρόλο στη φιλολογία του παραφυσικού αρχής γενομένης από την περίφημη περίπτωση της απαγωγής του ζεύγους Χιλλ από «εξωγήινους» το 1961. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι στο φιλμ Prometheus (2013) το διαστημόπλοιο προσεδαφίζεται σε έναν από τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος Ζήτα του Δικτύου.


(3) Λόγου χάρη η είδηση (15.10.2015) για την υποτιθέμενη Σφαίρα Dyson γύρω από το άστρο KIC 8462852…


Υστερόγραφο (ας πούμε)


Το άρθρο αυτό είχε πρωτογραφτεί το Φεβρουάριο του 2016 και είχε δημοσιευτεί σε δυο μέρη στο περιοδικό Nimbus, «εσωτερική» έκδοση του Locus 7. Εδώ το προσάρμοσα λίγο όσον αφορά τις χρονολογίες. Αλλά η μορφοδιάταξη έμελλε να δημιουργήσει ποικίλες συνηχήσεις. Κάποιες από αυτές τις αναφέρω παρακάτω, κάποιες άλλες είναι πολύ προσωπικές ή/και πολύ δυσνόητες για να αναφερθούν.


Την ημέρα (18 Φεβρουαρίου 2017) που συνειδητοποίησα τη σχέση του Ντουμπάι με την όλη ιστορία και έχοντας διαβάσει και τις σκέψεις του Κρίστοφερ Νόουλς, έλαβα ένα e-mail (καταφανώς spam) ότι είχα –και καλά- κερδίσει 1,5 εκατ. δολάρια από μια κλήρωση στο πλαίσιο της διοργάνωσης της Expo2020 στο… Ντουμπάι.


Στις 16 Αυγούστου 2017, ο Αμερικανός φίλος και συνεργάτης μου, Μάρτιν Γκρέη, χαλκέντερος ταξιδευτής και εξερευνητής, με τον οποίο έχουμε γυρίσει μαζί την Αφρική και όχι μόνο, μου έστειλε μήνυμα ότι θα έρθει το Νοέμβριο στην Ελλάδα κι από εκεί θα πήγαινε σε διάφορες χώρες –μεταξύ άλλων Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ομάν. Με προσκαλούσε μάλιστα να πάω μαζί του.


«Συμπτωματικά» την εποχή εκείνη εξέταζα τη δυνατότητα για ένα ταξίδι στο Ομάν. Τα ΗΑΕ δεν τα σκεφτόμουν καν, λόγω κόστους. Λίγες μέρες μετά, η τότε φίλη μου, Ν. μου γνωστοποιεί ότι μια φίλη της που δουλεύει στο Ντουμπάι, θα μπορούσε να μας φιλοξενήσει αν αποφασίζαμε να πάμε.


Κι έτσι πήγαμε τελικά, τον επόμενο Ιανουάριο, σε Ομάν και Ντουμπάι, χωρίς τον Μάρτιν (είχε πάει νωρίτερα). Κι όταν γυρίσαμε η Ν. πληροφορήθηκε ότι η πρώτη σχέση της είχε μεταναστεύσει στο Ομάν εδώ και χρόνια…


Ατενίζοντας το κακοτράχαλο τοπίο της Ευδαίμονος Αραβίας

1,202 views
bottom of page