Δολοφονία Φλόυντ: από το Νυαρλαθοτέπ στο “Στόμα της Τρέλας”

Είχα γράψει στις αρχές του χρόνου, ότι το 2020 προβλέπεται αν μη τι άλλο, ενδιαφέρουσα χρονιά. Κι έχουμε ακόμα έξι μήνες. Και μετά έρχεται και το 2021… Οι εξελίξεις τρέχουν με καταιγιστικό ρυθμό και η αποκρυπτογράφηση της Μορφοδιάταξης μοιάζει με την προσπάθεια να ξεμπερδέψει κανείς μια ομελέτα.

Καταρχάς δυο επισημάνσεις, φαινομενικά άσχετες, προτού προχωρήσουμε. Η προ κορωνοϊού εποχή μπορεί να φαντάζει πολύ μακριά στο χρόνο, αλλά σίγουρα θυμάστε τα εξής:

• Την ιστορία με τα χιτζάμπ, τις μπούρκες, τις μαντίλες, τις «κουκούλες» τέλος πάντων των γυναικών του Ισλάμ, μια ιστορία που είχε προκαλέσει τεράστια αναταραχή στη Δυτική Ευρώπη.

• Εκείνο το αντιπαθητικό μικρομέγαλο, την Γκρέτα, την Προστάτιδα Αγία των οικοταλιμπάν (και βολική βιτρίνα πολύ μεγαλύτερων συμφερόντων –προκειμένου να τρώνε σανό οι Χρήσιμοι Ηλίθιοι κάθε απόχρωσης) που μας κούναγε το δάχτυλο και απαιτούσε να σταματήσουν οι αεροπορικές πτήσεις, να κλείσουμε τα εργοστάσια, να πετάξουμε τα αυτοκίνητα, προκειμένου να εκλείψει το Αποτύπωμα Άνθρακα, το Ύστατο Αμάρτημα του 21ου αιώνα.

Λοιπόν…

Πρώτον, τα πιο ξέφρενα όνειρα των Μουσουλμάνων φονταμενταλιστών έγιναν πραγματικότητα: οι πάντες και οι πάσες στη Δύση κυκλοφορούν οικειοθελώς με μάσκες, κρύβοντας το πρόσωπό τους σε μια (ξεκάθαρα συμβολική) προσπάθεια να εξορκίσουν την πανδημία (του φόβου και της βλακείας). Έχετε ακούσει τώρα τελευταία κάτι για τη διαμάχη για τις μπούρκες; Όχι βέβαια.

Δεύτερον, τα πιο ξέφρενα όνειρα της Γκρέτας και των ομοϊδεατών της έγιναν πραγματικότητα (έστω και πρόσκαιρα): lockdown παγκοσμίως, ουρανοί δίχως αεροπλάνα, ωκεανοί δίχως πλοία, δρόμοι χωρίς αυτοκίνητα, εργοστάσια να υπολειτουργούν, τη Φύση να καλύπτει (πρόσκαιρα) το κενό (και την παγκόσμια οικονομία σε ελεύθερη πτώση, αλλά το θέμα είναι ότι «σώθηκαν ζωές», έτσι δεν είναι;)

Με αυτά δεν υπονοώ συνωμοσιολογική προσέγγιση, με την συμβατική, ρηχή έννοια. Άλλα υπονοώ. Αλλά όποιος κατάλαβε, κατάλαβε, κι όποιος δεν κατάλαβε, δεν θα μπορέσει μάλλον να καταλάβει. Anyway…

Πάμε αλλού τώρα.

Ένα μήνα και περισσότερο μετά το θάνατο του Τζωρτζ Φλόυντ στη Μιννεάπολη των ΗΠΑ, ένα πρωτόγνωρο κύμα ιστορικού ρεβιζιονισμού σαρώνει όχι μόνο την Αμερική, αλλά και πολλές άλλες χώρες. Ο ΟΡ.Κ (Oρθοπολιτικός Καρκίνος) έχει εξαπολύσει μαζική και καλά ενορχηστρωμένη επίθεση –κάτι που καμουφλάρεται επιδέξια και θαυμάσια με τη γνωστή καραμέλα με γεύση σανού που πλασάρεται από τους βόθρους των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης. Γκρέμισμα ανδριάντων και αγαλμάτων «ρατσιστών», απόσυρση «ρατσιστικών» προϊόντων, αναδρομική λογοκρισία σε «ρατσιστικά» φιλμ και βιβλία, αυτολογοκρισία και άλλα πολλά, σε μια άνευ προηγουμένου ταλιμπανική/ σταλινική εκστρατεία ξαναγραψίματος της ιστορίας –εκστρατεία που μπροστά της το ρετουσάρισμα των φωτογραφιών στην κομμουνιστική Ρωσία φαντάζει αθώο παιδικό παιχνίδι.

Όταν έγραφα εκείνη την περίφημη σειρά των άρθρων περί Παροντισμού προ ετών, ήξερα καλά πως ο ΟΡ.Κ είναι κατεξοχήν και αποκλειστικά παροντιστικός, επιχειρώντας να περάσει τα πάντα από την προκρούστεια κλίνη του, πετσοκόβοντας, λογοκρίνοντας και τεντώνοντας. Απλώς δεν φανταζόμουν ότι ο Παροντισμός θα ανακηρυσσόταν εν μία νυκτί το αδιαμφισβήτητο Νέο Παγκόσμιο Αφήγημα. Αλλά ένα Οικουμενικό Κβαντικό Τεκτονικό Συμβάν έχει παράξενες συνέπειες, έτσι δεν είναι; Τα έχουμε πει αυτά… Το Παρελθόν πολτοποιείται ανελέητα και μετατρέπεται σε ένα αχανές, άχρονο, νεκρό και στείρο Παρόν.

(Τα άρθρα μου περί Παροντισμού είναι ακόμα εδώ –προς το παρόν. Διαβάστε τα, προτού ο ΟΡ.Κ αρχίσει να κάνει μετάσταση και σε όσα είχε γράψει κανείς στο παρελθόν ).

Πολλά επισημάνθηκαν και γράφτηκαν για τις περίεργες συγχρονικότητες στο φόνο του Τζωρτζ Φλόυντ. Εντελώς επιγραμματικά:

• Θυμάστε που είχα γράψει κάμποσα για το θάνατο του μπασκετμπολίστα Κόμπε Μπράυαντ εδώ.

Ο Μπράυαντ και άλλοι συναθλητές του είχαν φορέσει σ’ έναν αγώνα του ΝΒΑ μπλουζάκια με την φράση «I Can’t Breath” το Δεκέμβριο του 2014, υποστηρίζοντας την οικογένεια του (μαύρου) Έρικ Γκάρνερ που είχε σκοτωθεί τον περασμένο Ιούλιο, όταν συνελήφθη από αστυνομικούς, ένας από τους οποίους του έκανε κεφαλοκλείδωμα, με αποτέλεσμα να πεθάνει.

• Ο (μαύρος) Τζωρτζ Φλόυντ δολοφονήθηκε στις 25 Μαΐου 2020 από τον (λευκό) αστυνομικό Ντέρεκ Σώβιν ο οποίος γονάτισε στο λαιμό του (συλληφθέντα) Φλόυντ επί 8 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα. Ο Φλόυντ επανέλαβε πολλές φορές τη φράση «I Can’t Breath”, η οποία μετά έγινε σύνθημα του κινήματος Black Life Matters.

• Το όνομα Φλόυντ (Floyd) προέρχεται από το ουαλλικό επίθετο llwyd (= γκρίζος), εξ ου και το πασίγνωστο όνομα Lloyd.

• Φλόυντ και Κόμπε Μπράυαντ ήταν κι οι δυο γιγαντόσωμοι, κι οι δυο μπασκεμπολίστες. Ο Μπράυαντ σκοτώθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2020. Ο Φλόυντ στις 25 Μαΐου 2020, ακριβώς πέντε μήνες αργότερα και μια μέρα μετά τα γενέθλιά του.

• Ο 41χρονος Κόμπε Μπράυαντ σκοτώθηκε μαζί με την 13χρονη κόρη του Τζιάννα. Ο 46χρονος Τζωρτζ Φλόυντ άφησε ορφανές δυο κόρες, μία εκ των οποίων είναι η 6χρονη Τζιάννα.

• Ο αστυνομικός Ντέρεκ Σώβιν είχε φάει πολλές καταγγελίες για υπερβολική χρήση βίας. Το επίθετό του (Chauvin) είναι γαλλικής προέλευσης και έχει την ίδια ρίζα με το chauvinist (= σωβινιστής)

• Φλόυντ και Σώβιν εργάζονταν κάποια στιγμή σαν σεκιουριτάδες στο νάιτ κλαμπ El Nuevo Rodeo –αν και δεν είναι σίγουρο αν γνωρίζονταν.

Γυρνάμε τώρα στις παγκόσμιες ταραχές.

«Σποραδικές ταραχές συνεχίζουν να πλήττουν τις πόλεις της Ανατολικής Ακτής, ενώ υπάρχουν αναφορές για βίαια επεισόδια σε Βοστώνη και Φιλαδέλφεια. Ό,τι άρχισε τοπικά, έχει ξεσπάσει πλέον σε παγκόσμια επιδημία. Μια επιδημία κολοσσιαίων διαστάσεων, από φαινομενικά αναίτιες πράξεις βίας».

Απόσπασμα από πρόσφατο δελτίο ειδήσεων; Α, μπα! Είναι απόσπασμα από το σ�