Παρανοϊός : Φοβού τας ειδούς του Μαρτίου

«Το πρόβλημα είναι ότι ο Πολιτισμός του Φόβου αποτελεί θαυμάσιο θρεπτικό υπόστρωμα για να φουντώσουν ασυγκράτητα τα κύματα του μαζικού φόβου και του πανικού κλείνοντας στην παγερή τους αγκαλιά πληθυσμούς ολόκληρους. Στα Μαύρα Υπόγεια Ρεύματα έγραφα: «Γεννιούνται από μια πολύ μικρή εστία, ή ξεσπούν ταυτόχρονα σε πολλά σημεία όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Σαρώνουν τους πληθυσμούς οδηγώντας τους σε μαζικές αντιδράσεις και μετά σβήνουν και χάνονται, σαν τα κύματα που σκάνε στην ακρογιαλιά και μετά αποτραβιούνται. Μέχρι να έρθει το επόμενο κύμα». Τελικά ίσως δεν χρειάζεται μια νέα Ισπανική Γρίπη για να προκαλέσει καταστροφή και αποδιοργάνωση στην υδρόγειο. Και γιατί να χρειάζεται; Όσο πιο ψηλός είναι ο πύργος με τα τραπουλόχαρτα, τόσο πιο εύκολα γκρεμίζεται».

Αυτό ήταν ένα μικρό απόσπασμα από την Επικαιρότητα του Μαΐου του (μακρινού πλεόν) 2003, όπου αναφερόμουν στο SARS (το θυμάται κανείς;). Διαβάστε την εδώ:

Μέσα στον όλο χαμό με τον κορωνοϊό, η νέα ταινία του Τζέημς Μποντ με τον άκρως επίκαιρο τίτλο No Time To Die, ήταν να κάνει πρεμιέρα 8 Απριλίου, αλλά η τελευταία αναβλήθηκε για το Νοέμβριο. Δηλαδή 007 μήνες μετά!

Στις 8 Απριλίου θα συμπληρωθούν 116 χρόνια από τότε που άρχισε η υπερφυσική υπαγόρευση του περίφημου «Βιβλίου του Νόμου» στον αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόουλυ. Mέσω της παραλαβής αυτής ο Κρόουλυ διακήρυξε την έλευση μιας νέας περιόδου σε ό,τι αφορά την πνευματική ανάπτυξη της ανθρωπότητας, γνωστή ως ο Αιώνας του Ώρου.

Ο Ώρος είναι βεβαίως ο γιος του Όσιρη και της Ίσιδας. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό τρίγωνο θεοτήτων που παίζει δεσπόζοντα ρόλο τόσο στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία και μαγεία, όσο και στη μεταγενέστερη μαγική παράδοση. Μετά τον Αιώνα της Μητέρας και τον Αιώνα του Πατέρα, έχουμε τον Αιώνα του Παιδιού.

Έτσι λοιπόν, έχουμε ένα κόσμο όπου «το Εστεμμένο και Κατακτητικό Παιδί», (Crowned and Conquering Child), όπως το χαρακτηρίζει ο Κρόουλυ, παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Καλή ώρα σαν τον «εστεμμένο» κορωνοϊό που έχει κατακτήσει το θυμικό της ανθρωπότητας.

Α, ναι, ανακοινώθηκε και πως τα παιδιά έχουν μικρότερη πιθανότητα να εκδηλώσουν σοβαρά συμπτώματα αν προσβληθούν από κορωνοϊό, όπως ανακοίνωσαν Κινέζοι και Αμερικανοί επιστήμονες.

Στο μεταξύ ο συγχρομυστικιστικός χαμός μαίνεται. Θυμάστε που λέγαμε σε προηγούμενη ανάρτηση (εδώ:)

για το χαμό του Κόμπε Μπράιαντ. Μεταξύ άλλων, ο Κόμπε είχε και τατουάζ ένα στέμμα (κορώνα).

Ο πασίγνωστος Στήβεν Κινγκ, είχε γράψει το 1978 ένα ογκώδες μυθιστόρημα τρόμου-φαντασίας στο οποίο περιέγραφε την πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας όταν ένας γενετικά τροποποιημένος ιός γρίπης ξεφεύγει και αφανίζει το 99% της ανθρωπότητας. Εστεμμένοςκι ο Κινγκ (=Βασιλιάς) φυσικά.

Ποιος είναι ο βασιλιάς των ζώων; Μα το λιοντάρι φυσικά. Με σήμα κατατεθέν την πυρόξανθη χαίτη του. Πυρόξανθη σαν τον ήλιο (ο οποίος έχει κι αυτός Στέμμα, καθότι αδιαμφισβήτητος βασιλιάς του Ηλιακού μας Συστήματος). Σαν τον αναμφισβήτητο βασιλιά της Αμερικής, τον Ντόναλντ Τραμπ. Με σήμα κατατεθέν την πυρόξανθη χαίτη του. Αφήστε που το λιοντάρι ήταν και το λογότυπο της προεκλογικής του εκστρατείας. Τι, όχι;

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί τόσο για την πυρόξανθη χαίτη του Τραμπ, όσο και για το πορτοκαλίτου πρόσωπο. Έχουν γίνει και άπειρα αστεία με τον Τραμπ και τα πορτοκάλια. Το κλασικό λογότυπο του βιολογικού κινδύνου (biohazard) συνδυάζεται πάντα με κιτρινοπορτοκαλιές αποχρώσεις.

Για ένα περίεργο σκηνοθετικό καπρίτσιο, σε όλες τις ταινίες της σειράς «Νονός» (Godfather) όταν εμφανίζονται πορτοκάλια στο πλάνο, κάποιος πρόκειται να πεθάνει, ή να γλιτώσει παρά τρίχα το θάνατο. Ο θρυλικός «νονός», ήταν ο Ντον Βίτο Κορλεόνε (=Λεοντόκαρδος).

Το έτος του εκλογικού θριάμβου του Τραμπ (Trump- ΤRiUMPh) ήταν το 2016, το οποίο ήταν Έτος του Πιθήκου, σύμφωνα με το κινεζικό ημερολόγιο. Κι αν θυμηθήκατε τώρα εκείνη την εφιαλτική ταινία με την παγκόσμια επιδημία που εξολοθρεύει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, δηλαδή τους «12 Πιθήκους» (1995), έχετε απόλυτο δίκιο.

Μια που πιάσαμε το σινεμά, ντόρος έγινε με την ταινία «Onward» («Φύγαμε»), το οποίο απαγορεύτηκε σε διάφορες χώρες επειδή «προάγει» την ομοφυλοφιλία, όντας η πρώτη animation ταινία της Disney με ανοιχτά γκέι χαρακτήρα. Ο ερευνητής Τζέηκ Κότζε εντόπισε μια σκηνή στην οποία ο ήρωας Ίαν φορά μια κολεγιακή μπλούζα με ένα γρύπα. Δυο αντικριστοί γρύπες είναι το σύμβολο της μπίρας Corona (η οποία συνδυάστηκε με την επιδημία του κορωνοϊού). Άλλωστε ο γρύπας είναι μυθικό ζώο, μίγμα λιονταριού και αετού.

Ταινίες είπαμε; Μόλις έκανε πρεμιέρα κι η νέα εκδοχή του «Αόρατου Ανθρώπου». Ο οποίος πρωταγωνιστής λέγεται Griffin (γρύπας στα Αγγλικά) και είναι αόρατος και προκαλεί τρόμο, σαν τον κορωνοϊό.

Μια που πιάσαμε τα μυθικά ζώα, ξέρετε το βασιλίσκο; Αυτός ήταν ένα μυθικό φίδι που εκτός των άλλων μπορούσε να σκοτώσει με το βλέμμα. Σύμφωνα με μια θεωρία, ο κορωνοϊός προήλθε από φίδια, ενώ ένας Κινέζος γιατρός που πέθανε από κορωνοϊό, θεώρησε πως μολύνθηκε μέσω των ματιών του επειδή δεν φορούσε προστατευτικά γυαλιά. https://www.dailymail.co.uk/health/article-7926243/Killer-coronavirus-SPREAD-eyes.html

Δυο διάσημοι που συνδέονταν με το φίδι, πέθαναν τις μέρες που η επιδημία άρχισε να λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις: ο Τέρρυ Τζόουνς, μέλος των Monty Python (=Πύθωνας) στις 21 Ιανουαρίου κι ο Κόμπε Μπράιαντ (Black Mamba) στις 26 Ιανουαρίου.

Ο μυθικός βασιλίσκος τα βρίσκει σκούρα με τη νυφίτσα

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ανακοίνωσε ότι η πανδημία βρισκόταν σε «αποφασιστική καμπή» στις 27 Φεβρουαρίου, Την ίδια μέρα επιβεβαιώθηκε ο εντοπισμός της μεγαλύτερης έκρηξης που παρατηρήθηκε ποτέ στο σύμπαν. Πού; Σε ένα σμήνος γαλαξιών στον αστερισμό του Οφιούχου.

Ο βασιλίσκος (=μικρός βασιλιάς), πήρε το όνομά του επειδή διαθέτει ένα «λοφίο» που μοιάζει με μίτρα ή στέμμα (κορώνα φυσικά). Ο θανάσιμος εχθρός του βασιλίσκου είναι η νυφίτσα, της οποίας δεν αντέχει τη μυρωδιά. Η νυφίτσα ανήκει στην οικογένεια των μουστελιδών, στην οποία περιλαμβάνονται και οι ασβοί. Σύμφωνα με δυο ρεπόρτερ του αμερικανικού ιστότοπου Daily Beast που επικεντρώνεται στις πολιτικές ειδήσεις και την ποπ κουλτούρα, ο πρόεδρος Τραμπ έχει ένα περίεργο κόλλημα με τους ασβούς. Στις 14 Φεβρουαρίου κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ διακόπτει συχνά τις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου για να μιλήσει για τους ασβούς. Στις 5 Μαρτίου ανακοινώθηκε ότι η Βρετανία αλλάζει ριζικά την πολιτική της απέναντι στους ασβούς: αντί να τους εξοντώνει, θα τους εμβολιάζει. Από το 2013 μέχρι σήμερα είχαν εξοντωθεί 100.000 ασβοί επειδή μετέφεραν το βακτηρίδιο της φυματίωσης στις φάρμες το οποίο κατόπιν θέριζε τα βοοειδή. Πάλι δηλαδή ο παράγοντας της επιδημίας.

Όμως κι ένα άλλο ζώο έχει μπει στο παιχνίδι, το οποίο συνδυάζει τις ιδιότητες τόσο του φιδιού όσο και του ασβού: ο πανγκολίνος. Στις 7 Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε πως ίσως ο πανγκολίνος αποτελεί ενδιάμεσο ξενιστή του κορωνοϊού στη μετάδοσή του στον άνθρωπο. Ο πανγκολίνος είναι το μοναδικό θηλαστικό με λέπια, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια του ασβού. Το γένος του (manis), παραπέμπει στις Manes, χθόνια πνεύματα που ταυτίζονταν και με τα πνεύματα των νεκρώνστην αρχαία Ρώμη. Τα πνεύματα του Κάτω Κόσμου, υπό την ευρεία έννοια είναι και πνεύματα του αντι-κόσμου, κάτι δηλαδή σαν τους Αντίποδες. Και στους αντίποδες της Ιταλίας βρίσκεται (στο περίπου) η Κίνα.

Η Ιταλία έχει πληγεί δυσανάλογα βαριά από τον κορωνοϊό σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο άνθρωπος που έκανε γνωστό τον κινεζικό πολιτισμό στην μεσαιωνική Ευρώπη, ήταν ο Μάρκο Πόλο. Ο χαρταετός που πετάξατε τις προάλλες, την Καθαρή Δευτέρα μετά το καρναβάλι, είναι κινεζικό έθιμο, το οποίο έφερε ο Μάρκο Πόλο στην Ιταλία. Το περίφημο βενετικό καρναβάλι ήταν η πρώτη φετινή μεγάλη εκδήλωση που δέχθηκε πλήγμα λόγω της κινεζικής επιδημίας. Άλλωστε ο Μάρκο Πόλο ήταν Βενετός…

Στο καρναβάλι φοράμε μάσκες. Οι οποίες μάσκες (μιας άλλης μορφής), έχουν γίνει πλέον ανάρπαστες. Ακόμα και μετά το καρναβάλι.

Και κλείνοντας (για την ώρα), θυμήθηκα κάτι που είχα γράψει παλιά (το 1997) σε ένα διήγημά μου επιστημονικής φαντασίας («Χειρουργικά Πλήγματα»):

«Το κυβερνητικό ολόγραμμα-εκφωνητής είχε τη μορφή μιας γυναίκας. Τα χαρακτηριστικά της είχαν προκύψει αλγοριθμικά από κάποιον μέσο όρο αποδεδειγμένης αποδοχής. Ο Μαυρομάτης δεν της έδινε χρόνο ζωής μεγαλύτερο από τρεις βδομάδες το πολύ.»

Το ολόγραμμα μιλούσε για την τελευταία έξαρση κρουσμάτων ιού Χάντα στην Παδανία. Η φωνή του ήταν ένα καλά υπολογισμένο μείγμα θεατρινισμού και πάθους. Ήταν το στυλ των εκφωνητών της περασμένης δεκαετίας. Ο Μαυρομάτης παρακολουθούσε με απάθεια τα πλάνα. Ιατρικά ρομπότ ξεφόρτωναν ερμητικά σφραγισμένα φέρετρα υπό την επίβλεψη προσωπικού που φορούσε λευκά σκάφανδρα. Το προσωπικό με τα σκάφανδρα έμοιαζε περισσότερο εξωανθρώπινο απ' ό,τι τα ρομπότ.

«Ο Μαυρομάτης άλλαξε κανάλι».

Το διήγημά μου υπάρχει σε αυτή τη συλλογή, που μπορείτε να τη βρείτε εδώ:

Το διήγημα εκτυλίσσεται στα 2070. H Παδανία (χώρα του Πάδου) είναι ουσιαστικά η βόρεια Ιταλία, η οποία ουσιαστικά μπήκε σε καραντίνα εξατίας του κορωνοϊού. Ο ιός Χάντα προκαλεί, μεταξύ άλλων και πνευμονικό σύνδρομο, το οποίο ξεκινά με συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της γρίπης, αλλά είναι συχνά θανατηφόρο…

Συνεχίζεται (σίγουρα)…