Το Δικό μας 2022 μΧ και το «Soylent Green»

Το «Soylent Green» είναι μια αμερικανική ταινία δυστοπικής επιστημονικής φαντασίας του 1973 σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Φλάισερ και πρωταγωνιστές τους Τσάρλτον Ηστον και Έντουαρντ Ρόμπινσον. Είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα “Make Room, Make Room!” του Χάρρυ Χάρρισον (1966). Η ταινία είναι ένα αστυνομικό θρίλερ που εκτυλίσσεται σε ένα δυστοπικό μέλλον με ωκεανούς που πεθαίνουν, εκτεταμένη ατμοσφαιρική ρύπανση, ελλείψεις σε τρόφιμα και πόσιμο νερό. Αιτία: ο τρομακτικός υπερπληθυσμός. Υπ’ όψιν πως στις δεκαετίες του 1960 και 1970 θεωρείτο ότι ο «υπερπληθυσμός» ήταν η νο 1 Απειλή. Σήμερα, σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, είναι η «κλιματική κρίση». Σε μισό αιώνα θα είναι κάτι άλλο.

Η ταινία εκτυλίσσεται το έτος 2022. Μάλιστα η ελληνική αφίσα της ταινίας χρησιμοποιεί τη χρονολογία ως «κράχτη» -κοτσάροντας και το «μ.Χ» επειδή μια χρονολογία που ξεκινούσε από «2» ξένιζε αρκετά τότε. Ας μην σας εκπλήσσει αυτό. Το 1973, το έτος 2022 απείχε τόσο όσο απέχει σήμερα από μας το έτος 2071. Η αφεντιά μου και οι περισσότεροι από σας, θα έχουν αποδημήσει εις τας αιωνίους μονάς πολύ πριν το έτος 2071.

Όπως και να έχει, το “Soylent Green”, όπως και κάθε προϊόν της pop κουλτούρας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ιχνηλάτηση των περίεργων συγχρομυστικιστικών νημάτων που «προμηνύουν» το μέλλον. Ή ένα από τα πιθανά μέλλοντα εν πάση περιπτώσει. Εν τοιαύτη περιπτώσει, το συγκεκριμένο μέλλον που ζούμε σήμερα.

Αν έχετε σκοπό να δείτε την ταινία, σταματήστε εδώ το διάβασμα επειδή θα πέσει πολύ spoiler. Ουσιαστικά το άρθρο από εδώ και στο εξής, είναι ένα τεράστιο spoiler.

Το 2022 λοιπόν, η Νέα Υόρκη έχει 40 εκατομμύρια κατοίκους οι οποίοι ζουν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι άθλιες, η ρύπανση τρομακτική και υπάρχουν τρομερές ελλείψεις σε τρόφιμα, νερό και στέγη. Βέβαια η ελίτ ζει σε πολυτελή διαμερίσματα με όλα τα κομφόρ –αλλά έτσι δεν συνέβαινε πάντα στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας;

Επικρατεί επίσης αφόρητη και διαρκής ζέστη λόγω του «φαινομένου του θερμοκηπίου» -που αργότερα μετονομάστηκε σε «παγκόσμια υπερθέρμανση», πιο μετά σε «κλιματική αλλαγή» (για να καλύπτει τα πάντα) και σήμερα σε «κλιματική κρίση», στο πλαίσιο της υστερικά τρομολαγνικής εποχής μας.

Ο ντετέκτιβ Φρανκ Θορν ζει με τον ηλικιωμένο Σολ Ροθ, πρώην καθηγητή πανεπιστημίου και αναλυτή της αστυνομίας. Υπολογιστές δεν υπάρχουν, κι ο Σολ παίζει το ρόλο του «βιβλίου», έχοντας χαρισματική μνήμη και μια βιβλιοθήκη στη διάθεσή του. Ο Σολ έχει ζήσει την εποχή που υπήρχε καθαρός αέρας, νερό και παρθένα φύση και την αναπολεί με πόνο, ενώ ο Θορν τον ψέγει για τη γκρίνια του.

Ο ντετέκτιβ Θορν ερευνά την υπόθεση της δολοφονίας του εύπορου και ισχυρού Ουίλιαμ Σίμονσον, υψηλόβαθμου στελέχους της Soylent Corporation. Η εταιρεία παράγει το κύριο όγκο των παγκόσμιων τροφίμων: άγευστες και κακής ποιότητας αλλά φθηνές γαλέτες με διάφορα χρώματα.

Το τελευταίο και ανάρπαστο προϊόν της είναι το Πράσινο Σόυλεντ.

Το Σόυλεντ (από το SOYa = σόγια και LENTil = φακές) υποτίθεται πως παρασκευάζεται από ωκεανικό πλαγκτόν. Όμως η δολοφονία του Σίμονσον οδηγεί τον ντετέκτιβ Θορν σε μια επικίνδυνη έρευνα η οποία αποκαλύπτει πως το Πράσινο Σόυλεντ είναι φτιαγμένο από πτώματα ανθρώπων, επειδή οι ωκεανοί πεθαίνουν μαζί με το πλαγκτόν. Υπ’ όψιν ότι στον κόσμο του «Soylent Green» η ευθανασία είναι ελεύθερη και δωρεάν σε ειδικούς θαλάμους όπου, ενώ πεθαίνεις, προβάλλονται υπέροχες σκηνές από την ύπαιθρο πριν την οικολογική κατάρρευση.

Το «Soylent Green» διαθέτει κάποιες αρκετά ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που μοιάζουν να «προβλέπουν» το δικό μας 2022. Σίγουρα σήμερα δεν ζούμε την οικολογική του δυστοπία. Όμως μια άλλη ανθρωποποίητη δυστοπία εφαρμόζεται αργά αλλά σταθερά σε όλο τον πλανήτη, με αφορμή, και δικαιολογία την κορωνοπανδημία και την συνεχιζόμενη, τροφοδοτούμενη και επιδέξια κατευθυνόμενη υστερική τρομολαγνεία και παράνοια. Αν ζούσε ο αξέχαστος δάσκαλος και φίλος μου, Γιώργος Μπαλάνος, σίγουρα θα είχε εντοπίσει την σαρωτική επέλαση της Έρπουσας Σκιάς στην υφήλιο…

Όπως και να έχει, στην ταινία η μασκοφορία είναι εκτεταμένη, λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Στο δικό μας κόσμο, η μασκοφορία είναι εκτεταμένη λόγω του κορωνοϊού –ή τουλάχιστον αυτή είναι η δικαιολογία προκειμένου να επιβληθεί η Ακύρωση του Προσώπου. Είναι κάτι για το οποίο είχα γράψει κι άλλες φορές (βλ. εδώ:

Στην ταινία οι μάσκες είναι πανταχού παρούσες, ήδη από την εισαγωγή, πριν προβληθεί καν ο τίτλος.